کد مطلب:3228 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:310
تشکیل جمهوری اسلامی و جبهه گیری دُوَل استعماری
تشكیل جمهوری اسلامی و جبهه گیری دُوَل استعماری
تحقق وعده های امام خمینی و پیروزی انقلاب اسلامی در ایران حادثه ای داخلی برای تغییر یك رژیم سیاسی نبود، بلكه همان گونه كه بسیاری از دولتمردان امریكایی و اسرائیلی و اروپایی در خاطرات خویش از آن روزها تعبیر كرده اند، انقلاب از دیدگاه آنان زلزله ای ویرانگر برای جهان غرب بود. (85) گذشته از آنكه امریكا مطلوبترین شرایط جغرافیایی، اقتصادی و نظامی را در یكی از حساسترین مناطق جهان كه مرزهایی طولانی با رقیب (دولت شوروی) داشت، از دست می داد، امواج این انفجار بزرگ رژیمهای وابسته غربی را در ممالك اسلامی و بلاد عربی سخت متزلزل و بیمناك كرده بود. پیام اصلی انقلاب اسلامی ماهیتی فرهنگی داشت و مبتنی بر اندیشه دینی و ارزشهای معنوی بود. پیروزی انقلاب به معنای صدور پیام و ارزشهای آن و به حركت درآمدن موجی از خیزشهای رهایی بخش در كشورهای اسلامی و جهان سوم بود. همزمان با ایران، رژیم وابسته به امریكا در نیكاراگوئه نیز سرنگون شد. در افغانستان دولت شوروی ناگزیر از كودتایی خونین و سپس لشكركشی و اشغال این كشور شد تا حركت اسلامی را مهار كند. مردم لبنان و فلسطین پیروزی انقلاب ایران را
حدیث بیداری، ص: 112
جشن گرفتند و جهاد خویش را در شكلی نوین و ملهم از انقلاب اسلامی آغاز كردند. جنبشهای اسلامی در مصر، تونس، الجزایر، سودان، عربستان و تركیه احیا شدند.
پس از جنگ جهانی دوم نظمی ظالمانه و ناعادلانه بر جهان حكمفرما بود. مناطق مختلف جهان بین دو قدرت غالب شرق و غرب تقسیم شده بود و سازمانهای نظامی ورشو و ناتو نگهبانان این نظم نفرت انگیز بودند. هیچ حركت و تحولی در جهان سوم خارج از این چهارچوب و بدون وابستگی به یكی از دو قطب حاكم امكان موفقیت نمی یافت. اینك انقلابی در جهان معاصر و در منطقه امن غربیها پیروز شده بود كه شعار اصلی آن "نه شرقی نه غربی" بود. نهضت امام در ایران مستقیماً با امپریالیسم امریكا درافتاده بود و شكست را بر او تحمیل كرده بود و این واقعیت كمونیستها را در ادعای مبارزات ضد امپریالیستی شان خلع سلاح می كرد و برای نخستین بار در عصر حاضر، دین را به عنوان عاملی حركت زا در پهنه مبارزات ملتها مطرح می ساخت.
با وجود همه ناباوریها و تمامی تلاشهایی كه در سطح بین المللی برای حفظ رژیم شاه و جلوگیری از موفقیت امام خمینی به عمل آمد، انقلاب اسلامی در مرحله نخست مبارزات خویش پیروز گردید و از این جهت پیروزی آن بیشتر به یك معجزه می ماند تا تحولی عادی. بجز امام خمینی و توده های بیشماری كه خارج از تحلیلهای معمول، به گفته ها و وعده های امام باور قلبی داشتند، عموم تحلیلگران سیاسی و همه كسانی كه در رخدادها و حوادث ایران دخیل بودند، وقوع چنین پیروزی را، حتی تا روزهای واپسین عمر رژیم شاه ناممكن می دانستند.
و چنین بود كه از صبحدم 22 بهمن 1357 خصومت با نظام نوپای اسلامی در پهنه ای گسترده آغاز شد. جبهه دشمنیها را امریكا رهبری می كرد و دولت انگلیس و برخی دول اروپایی دیگر به همراه تمامی رژیمهای وابسته به غرب در آن مشاركت فعال داشتند. شوروی (سابق) و اقمار آن نیز ناخرسند از اتفاقی كه در ایران افتاده و به حاكمیت دین و
حدیث بیداری، ص: 113
مذهب منجر گردیده، با امریكاییان در بسیاری از خصومتها همسو شده و حمایت می كردند. نمونه های بارزی از این هم پیمانیها را در همنوایی نیروهای چپ و راست ضد انقلاب داخل كشور كه بعدها اسناد وابستگی آنان به سفارتخانه های شوروی و امریكا افشاء گردید (86) و از آن بارزتر هماهنگی همه جانبه دو كشور در تجهیز صدام و حمایت از او در جنگ با جمهوری اسلامی را می توان دید. اما امام خمینی با همان منطقی كه سالها پیش و در زمان تنهایی، نهضت خویش را آغاز كرده بود اینك در اوج فتنه ها و فشارهای خارجی، انقلاب را هدایت می كرد. او شعارش "پیروزی خون بر شمشیر" بود. او معتقد بود كه اگر جامعه ای به شهادت به عنوان عالیترین درجه كمال روحانیِ انسان، ایمان داشته باشد و برای خدا
حدیث بیداری، ص: 114
مقاومت كند پیروز است. امام خمینی درصدد بود تا با بسیج عمومی ملت ایران برای سازندگی كشور الگویی از جامعه سالم و پیشرفته دینی را به جهانیان ارائه نماید. جهاد ملت با نام جهاد سازندگی آغاز شد. هزاران تن از متخصصین و نیروهای انقلابی به سوی مناطق محروم كشور و روستاها سرازیر شدند. عملیات اجرایی احداث راه و مراكز بهداشتی و درمانی و آب و برق رسانی در سطح وسیعی آغاز شده بود؛ اما چند صباحی نگذشت كه امواج فتنه ها و فشارهای خارجی بالا گرفت. امریكا درصدد بود تا با استفاده از ستون پنجم خویش نظام اسلامی را درگیر مشكلات داخلی كند و با دامن زدن به اختلافات، فرصت را برای سرنگونی آن فراهم سازد.
سفارت امریكا در ایران فعالانه در تلاش بود تا از طریق عناصری در دولت موقت راه نفوذ برای حركتهای آتی خویش بیابد. آنها موفقیتهایی نیز به دست آورده بودند. كابینه دولت موقتِ آقای بازرگان مركب از افرادی بود كه اكثریت آنان از ملی گرایان محافظه كار بودند. (87) آنان قادر به هضم شرایط و ضرورتهای انقلاب و درك رهنمودها و دوراندیشیهای امام خمینی نبودند. ضعف دولت موقت و روحیه مماشات آن باعث شد تا گروهكهای ضد انقلاب با استفاده از كمكهای خارجی به سرعت سازماندهی شده و در گنبد و كردستان و دیگر مناطق دست به تشنج آفرینی بزنند. رژیم بعثی عراق كه بیش از سایر رژیمهای عربی از پیروزی انقلاب اسلامی و امكان قیام مردمش احساس وحشت می كرد در استانهای جنوبی كشور و كردستان به تجهیز عناصر ضد انقلاب پرداخت. سفارت امریكا و شوروی به وسیله
حدیث بیداری، ص: 115
ساواكیها و پس مانده های رژیم شاه و با تحریك گروهكهای كمونیستی و مجاهدین خلق (منافقین) در حركتهای ایذایی علیه انقلاب مشاركت فعال داشتند. گروهك تروریستی فرقان، اندیشمند برجسته و عضو شورای انقلاب، علامه مرتضی مطهری (12/ 2/ 58)، آیت الله قاضی طباطبائی (10/ 8/ 58)، و دكتر محمد مفتح (27/ 9/ 58)، حاج مهدی عراقی و پسرش (4/ 6/ 58) و تیمسار قرنی رئیس ستاد ارتش را (3/ 2/ 58) ترور كرد و در ترور آقایان هاشمی رفسنجانی و موسوی اردبیلی ناكام ماند. امام خمینی با آگاهی از دستهای پشت پرده، معتقد به برخورد قاطع و سریع در سركوبی ضد انقلاب در آشوبهای كردستان بود؛ اما دولت موقت با مذاكرات بی نتیجه در كردستان و نرمش با عوامل آشوبگر فرصتها را از
حدیث بیداری، ص: 116
دست می داد و عملًا زمینه برای آشوبهای بیشتر فراهم می شد. از سوی دیگر اقتصاد به ارث رسیده از رژیم شاه كاملًا وابسته به درآمدهای حاصل از فروش ثروت ملی یعنی نفت بود و امریكا و اروپا با اطلاع از این واقعیت و به كمك رژیم عربستان سعودی و همفكران آن در سازمان اوپك بتدریج قیمت نفت را چندین برابر كاهش دادند و در بازار خرید نفت ایران اختلال فراوان كردند. با وجود همه این مشكلات، امام خمینی حاضر به مصالحه نشد و حتی یك قدم نیز عقب ننشست. او با تشكیل نهادهای انقلابی به ترمیم ضعفهای دولت موقت و تضمین ادامه انقلاب پرداخت. مردم ایران فداكارانه در صحنه انقلاب ایستاده بودند. كمتر از دو ماه از پیروزی انقلاب نمی گذشت كه 2/ 98 درصد رأی دهندگان در رفراندوم 12 فروردین
حدیث بیداری، ص: 117
سال 58 در یكی از آزادترین انتخابات تاریخ ایران رأی به استقرار نظام جمهوری اسلامی دادند و متعاقب آن انتخابات پیاپی برای تدوین و تصویب قانون اساسی و انتخاب نمایندگان مجلس شورای اسلامی برگزار گردید. امام خمینی برای استقرار اركان نظام اسلامی و تبیین هدفها و اولویتهای حكومت اسلامی و تشویق مردم به حضور در صحنه ها همه روزه در محل اقامت خود و مدرسه فیضیه قم در دیدار با
حدیث بیداری، ص: 118
هزاران تن از مشتاقان خویش سخنرانی می كرد. او پس از پیروزی انقلاب در تاریخ دهم اسفند 1357 از تهران به قم آمده بود و تا زمان ابتلا به بیماری قلبی (2 بهمن 1358) در این شهر بود. حضرت امام پس از 39 روز مداوا در بیمارستان قلب تهران، موقتاً در منزلی واقع در منطقه دربند تهران ساكن شد و سپس در تاریخ 27/ 2/ 1359 بنابه تمایل خود به منزلی محقر متعلق به یكی از روحانیون (حجة الاسلام سید مهدی امام جمارانی) در محله جماران نقل مكان كرد و تا زمان رحلت در همین منزل ماند.
تحقق وعده های امام خمینی و پیروزی انقلاب اسلامی در ایران حادثه ای داخلی برای تغییر یك رژیم سیاسی نبود، بلكه همان گونه كه بسیاری از دولتمردان امریكایی و اسرائیلی و اروپایی در خاطرات خویش از آن روزها تعبیر كرده اند، انقلاب از دیدگاه آنان زلزله ای ویرانگر برای جهان غرب بود. (85) گذشته از آنكه امریكا مطلوبترین شرایط جغرافیایی، اقتصادی و نظامی را در یكی از حساسترین مناطق جهان كه مرزهایی طولانی با رقیب (دولت شوروی) داشت، از دست می داد، امواج این انفجار بزرگ رژیمهای وابسته غربی را در ممالك اسلامی و بلاد عربی سخت متزلزل و بیمناك كرده بود. پیام اصلی انقلاب اسلامی ماهیتی فرهنگی داشت و مبتنی بر اندیشه دینی و ارزشهای معنوی بود. پیروزی انقلاب به معنای صدور پیام و ارزشهای آن و به حركت درآمدن موجی از خیزشهای رهایی بخش در كشورهای اسلامی و جهان سوم بود. همزمان با ایران، رژیم وابسته به امریكا در نیكاراگوئه نیز سرنگون شد. در افغانستان دولت شوروی ناگزیر از كودتایی خونین و سپس لشكركشی و اشغال این كشور شد تا حركت اسلامی را مهار كند. مردم لبنان و فلسطین پیروزی انقلاب ایران را
حدیث بیداری، ص: 112
جشن گرفتند و جهاد خویش را در شكلی نوین و ملهم از انقلاب اسلامی آغاز كردند. جنبشهای اسلامی در مصر، تونس، الجزایر، سودان، عربستان و تركیه احیا شدند.
پس از جنگ جهانی دوم نظمی ظالمانه و ناعادلانه بر جهان حكمفرما بود. مناطق مختلف جهان بین دو قدرت غالب شرق و غرب تقسیم شده بود و سازمانهای نظامی ورشو و ناتو نگهبانان این نظم نفرت انگیز بودند. هیچ حركت و تحولی در جهان سوم خارج از این چهارچوب و بدون وابستگی به یكی از دو قطب حاكم امكان موفقیت نمی یافت. اینك انقلابی در جهان معاصر و در منطقه امن غربیها پیروز شده بود كه شعار اصلی آن "نه شرقی نه غربی" بود. نهضت امام در ایران مستقیماً با امپریالیسم امریكا درافتاده بود و شكست را بر او تحمیل كرده بود و این واقعیت كمونیستها را در ادعای مبارزات ضد امپریالیستی شان خلع سلاح می كرد و برای نخستین بار در عصر حاضر، دین را به عنوان عاملی حركت زا در پهنه مبارزات ملتها مطرح می ساخت.
با وجود همه ناباوریها و تمامی تلاشهایی كه در سطح بین المللی برای حفظ رژیم شاه و جلوگیری از موفقیت امام خمینی به عمل آمد، انقلاب اسلامی در مرحله نخست مبارزات خویش پیروز گردید و از این جهت پیروزی آن بیشتر به یك معجزه می ماند تا تحولی عادی. بجز امام خمینی و توده های بیشماری كه خارج از تحلیلهای معمول، به گفته ها و وعده های امام باور قلبی داشتند، عموم تحلیلگران سیاسی و همه كسانی كه در رخدادها و حوادث ایران دخیل بودند، وقوع چنین پیروزی را، حتی تا روزهای واپسین عمر رژیم شاه ناممكن می دانستند.
و چنین بود كه از صبحدم 22 بهمن 1357 خصومت با نظام نوپای اسلامی در پهنه ای گسترده آغاز شد. جبهه دشمنیها را امریكا رهبری می كرد و دولت انگلیس و برخی دول اروپایی دیگر به همراه تمامی رژیمهای وابسته به غرب در آن مشاركت فعال داشتند. شوروی (سابق) و اقمار آن نیز ناخرسند از اتفاقی كه در ایران افتاده و به حاكمیت دین و
حدیث بیداری، ص: 113
مذهب منجر گردیده، با امریكاییان در بسیاری از خصومتها همسو شده و حمایت می كردند. نمونه های بارزی از این هم پیمانیها را در همنوایی نیروهای چپ و راست ضد انقلاب داخل كشور كه بعدها اسناد وابستگی آنان به سفارتخانه های شوروی و امریكا افشاء گردید (86) و از آن بارزتر هماهنگی همه جانبه دو كشور در تجهیز صدام و حمایت از او در جنگ با جمهوری اسلامی را می توان دید. اما امام خمینی با همان منطقی كه سالها پیش و در زمان تنهایی، نهضت خویش را آغاز كرده بود اینك در اوج فتنه ها و فشارهای خارجی، انقلاب را هدایت می كرد. او شعارش "پیروزی خون بر شمشیر" بود. او معتقد بود كه اگر جامعه ای به شهادت به عنوان عالیترین درجه كمال روحانیِ انسان، ایمان داشته باشد و برای خدا
حدیث بیداری، ص: 114
مقاومت كند پیروز است. امام خمینی درصدد بود تا با بسیج عمومی ملت ایران برای سازندگی كشور الگویی از جامعه سالم و پیشرفته دینی را به جهانیان ارائه نماید. جهاد ملت با نام جهاد سازندگی آغاز شد. هزاران تن از متخصصین و نیروهای انقلابی به سوی مناطق محروم كشور و روستاها سرازیر شدند. عملیات اجرایی احداث راه و مراكز بهداشتی و درمانی و آب و برق رسانی در سطح وسیعی آغاز شده بود؛ اما چند صباحی نگذشت كه امواج فتنه ها و فشارهای خارجی بالا گرفت. امریكا درصدد بود تا با استفاده از ستون پنجم خویش نظام اسلامی را درگیر مشكلات داخلی كند و با دامن زدن به اختلافات، فرصت را برای سرنگونی آن فراهم سازد.
سفارت امریكا در ایران فعالانه در تلاش بود تا از طریق عناصری در دولت موقت راه نفوذ برای حركتهای آتی خویش بیابد. آنها موفقیتهایی نیز به دست آورده بودند. كابینه دولت موقتِ آقای بازرگان مركب از افرادی بود كه اكثریت آنان از ملی گرایان محافظه كار بودند. (87) آنان قادر به هضم شرایط و ضرورتهای انقلاب و درك رهنمودها و دوراندیشیهای امام خمینی نبودند. ضعف دولت موقت و روحیه مماشات آن باعث شد تا گروهكهای ضد انقلاب با استفاده از كمكهای خارجی به سرعت سازماندهی شده و در گنبد و كردستان و دیگر مناطق دست به تشنج آفرینی بزنند. رژیم بعثی عراق كه بیش از سایر رژیمهای عربی از پیروزی انقلاب اسلامی و امكان قیام مردمش احساس وحشت می كرد در استانهای جنوبی كشور و كردستان به تجهیز عناصر ضد انقلاب پرداخت. سفارت امریكا و شوروی به وسیله
حدیث بیداری، ص: 115
ساواكیها و پس مانده های رژیم شاه و با تحریك گروهكهای كمونیستی و مجاهدین خلق (منافقین) در حركتهای ایذایی علیه انقلاب مشاركت فعال داشتند. گروهك تروریستی فرقان، اندیشمند برجسته و عضو شورای انقلاب، علامه مرتضی مطهری (12/ 2/ 58)، آیت الله قاضی طباطبائی (10/ 8/ 58)، و دكتر محمد مفتح (27/ 9/ 58)، حاج مهدی عراقی و پسرش (4/ 6/ 58) و تیمسار قرنی رئیس ستاد ارتش را (3/ 2/ 58) ترور كرد و در ترور آقایان هاشمی رفسنجانی و موسوی اردبیلی ناكام ماند. امام خمینی با آگاهی از دستهای پشت پرده، معتقد به برخورد قاطع و سریع در سركوبی ضد انقلاب در آشوبهای كردستان بود؛ اما دولت موقت با مذاكرات بی نتیجه در كردستان و نرمش با عوامل آشوبگر فرصتها را از
حدیث بیداری، ص: 116
دست می داد و عملًا زمینه برای آشوبهای بیشتر فراهم می شد. از سوی دیگر اقتصاد به ارث رسیده از رژیم شاه كاملًا وابسته به درآمدهای حاصل از فروش ثروت ملی یعنی نفت بود و امریكا و اروپا با اطلاع از این واقعیت و به كمك رژیم عربستان سعودی و همفكران آن در سازمان اوپك بتدریج قیمت نفت را چندین برابر كاهش دادند و در بازار خرید نفت ایران اختلال فراوان كردند. با وجود همه این مشكلات، امام خمینی حاضر به مصالحه نشد و حتی یك قدم نیز عقب ننشست. او با تشكیل نهادهای انقلابی به ترمیم ضعفهای دولت موقت و تضمین ادامه انقلاب پرداخت. مردم ایران فداكارانه در صحنه انقلاب ایستاده بودند. كمتر از دو ماه از پیروزی انقلاب نمی گذشت كه 2/ 98 درصد رأی دهندگان در رفراندوم 12 فروردین
حدیث بیداری، ص: 117
سال 58 در یكی از آزادترین انتخابات تاریخ ایران رأی به استقرار نظام جمهوری اسلامی دادند و متعاقب آن انتخابات پیاپی برای تدوین و تصویب قانون اساسی و انتخاب نمایندگان مجلس شورای اسلامی برگزار گردید. امام خمینی برای استقرار اركان نظام اسلامی و تبیین هدفها و اولویتهای حكومت اسلامی و تشویق مردم به حضور در صحنه ها همه روزه در محل اقامت خود و مدرسه فیضیه قم در دیدار با
حدیث بیداری، ص: 118
هزاران تن از مشتاقان خویش سخنرانی می كرد. او پس از پیروزی انقلاب در تاریخ دهم اسفند 1357 از تهران به قم آمده بود و تا زمان ابتلا به بیماری قلبی (2 بهمن 1358) در این شهر بود. حضرت امام پس از 39 روز مداوا در بیمارستان قلب تهران، موقتاً در منزلی واقع در منطقه دربند تهران ساكن شد و سپس در تاریخ 27/ 2/ 1359 بنابه تمایل خود به منزلی محقر متعلق به یكی از روحانیون (حجة الاسلام سید مهدی امام جمارانی) در محله جماران نقل مكان كرد و تا زمان رحلت در همین منزل ماند.